Imperium osmańskie
Imperium Osmańskie (jako nazwa państwa pisane wielką literą, jako nazwa imperium dynastii Osmanów - małą; dla tego drugiego znaczenia synonimem jest nazwa imperium ottomańskie) - państwo tureckie (kalifat) na Bliskim Wschodzie, założone przez jedno z plemion tureckich w zachodniej Anatolii, obejmujące w okresie od XIV do XX wieku Anatolię, część południowo-zachodniej Azji, północną Afrykę i południowo-wschodnią Europę. W kręgach dyplomatycznych na określenie dworu sułtana, później także całego państwa tureckiego, stosowano termin Wysoka Porta.
W wiekach XVI i XVII było to jedno z najpotężniejszych politycznie i militarnie państw na świecie, do chwili, gdy kraje europejskie poczuły się zagrożone stałymi postępami imperium na Bałkanach.
Historia
Państwo zostało założone przez Osmana I. Imię założyciela brzmi po arabsku Uthman - stąd też pochodzi alternatywna nazwa sułtanatu (imperium otomańskie). W pierwszych wiekach swojego istnienia było to państwo skrajnie agresywne, prowadzące nieustanną politykę podbojów. W wiekach XIII-XIV władcom tureckim udało się podbić całą Anatolię oraz rozpocząć trwający ponad dwa wieki podbój Półwyspu Bałkańskiego, stopniowo podporządkowując sobie skłócone i słabe feudalne państewka chrześcijańskich władców. Dalszy rozwój imperium powstrzymali przede wszystkim islamscy przywódcy religijni, którzy sprzeciwiali się wprowadzaniu wszelkich wynalazków z Europy, takich jak zegar, czy kompas, uważając, że rytm dnia muzułmanina powinien być regulowany przez cykl modlitw.
|
Imperium osmańskie
|
